شهر شعور

شهر شعور...

خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست طاقت بار فراق این همه ایامم نیست خالی از ذکر تو عضوی چه حکایت باشد سر مویی به غلط در همه اندامم نیست میل آن دانه خالم نظری بیش نبود چون بدیدم ره بیرون شدن از دامم نیست شب بر آنم که مگر روز نخواهد بودن بامدادت که نبینم طمع شامم نیست چشم از آن روز که برکردم و رویت دیدم به همین دیده سر دیدن اقوامم نیست نازنینا مکن آن جور که کافر نکند ور جهودی بکنم بهره در اسلامم نیست گو همه شهر به جنگم به درآیند و خلاف من که در خلوت خاصم خبر از عامم نیست نه به زرق آمده ام تا به ملامت بروم بندگی لازم اگر عزت و اکرامم نیست به خدا و به سراپای تو کز دوستیت خبر از دشمن و اندیشه ز دشنامم نیست دوستت دارم اگر لطف کنی ور نکنی به دو چشم تو که چشم از تو به انعامم نیستسعدیا نامتناسب حیوانی باشد هر که گوید که دلم هست و دلارامم نیست شهر شعور...

ای عاشقان ، ای عاشقان ، جان می رسد ، جان می رسدمهری درخشان می دمد ، ماهی فروزان می رسد آید نوای کاروان ، بر گوش جهان کان دل ستانتا دل ستاند زین و آن ، اینک شتابان می رسد رخسار ماهش را ببین ، زلف سیاهش را ببینبرق نگاهش را ببین ، یوسف به کنعان می رسد ساقی ببخشا جام را ، از باده پر کن کام راگو باز این پیغام را ، پیمانه گردان می رسد رونق فزای باغ ها ، لطف و صفای راغ هابر قلب عاشق ، داغ ها ، زیبا گلستان می رسد بر درگهش کن بندگی ، خواهی اگر پایندگیکان رهنمای زندگی ، و آن مهد عرفان می رسد مهر سحر ، ماه صفا ، بحر گهر ، گنج وفاآیینه یزدانما ، خورشید ایمان می رسد یار موافق می رسد ، دلدار صادق می رسدقرآن ناطق می رسد ، محبوب یزدان می رسد کاخ وفا ، قائم از او ، مهر و صفا دائم از اوغرق طرب ? صائم ? از او ، جان می رسد جان می رسد شهر شعور...